خوبترين خوبان

پارسال شب احيا هميشه تو ذهن من و مامانو و همسرم مي مونه. 23 رمضان مصادف با 6 شهريور بود من اونروز خيلي سرم شلوغ بود صبح رفتم پيش دكتر تا بهم نسخه بده براي قرصايي كه كارو يكسره ميكرد بعد رفتيم هلال احمر غروب هم رفتم پيش متخصص قلب تا بهم اجازه جراحي بده و اونم يسري آنتب بيوتيك برام نوشت كه مشكلي برام پيش نياد.شب بعد از شام قرصارو استفاده كردم و حدود 1 ساعت بعد درد و خونريزي شروع شد تا حالا همچين چيزي نديده بودم ساعت12 شب به دكتر زنگ زديم و گفت سريع خودتو به بيمارستان برسون تو بلوك زايمان باشي برات بهتره ممكنه نياز به خون پيدا كني خلاصه رفتمو و تندي بستريم كردن همسر و مادرم پشت در موندن تا صبح بدترين چيزاي عمرم تو اون ساعات سرم اومد بالاي تختم تلويزيون بخش بود كه داشت مراسم احيا رو پخش ميكرد ديگه نمي تونستم جلو اشكامو بگيرم خيلي دلم شكسته بود دلم نمي خواست اينطوري بشه يه خدمتكار سن بالا و يه دختر جوون ماما خيلي بهم دلداري دادن و كمكم كردن تا اينكه ساعت 6 و نيم دكتر اومد و منو بردن براي جراحي و 7و نيم به هوش اومدم. قبل از عملم ميديم كه 5 يا 6 تا خانم حامله رو آوردن براي سزارين بيرون اتاق عمل همهمه بود همه خونواده هاشون خوشحال بودن به جز خونواده من كه غمگين بود وقتي اومدم بيرون همسرم اومد منو بوسيد و مادرم هم قربونم ميرفت ميگفتن رنگ و روت بهتر شده ، بعد از عمل باز اين اميد بود كه بهم نيرو داد به طرز معجزه آسايي ديگه اون حالت هاي تهوع سراغم نيومد و خيلي روبه راه شدم خوشحال بودم كه بلاخره تكليفم معلوم شده سعي ميكردم غصه نخورم كه ني ني ندارم اما آينده آبستن خيلي حوادث بود.

1 سال و چند ماه از ماجراهاي بد ما گذشت امسال روز 23 رمضان رفتم براي چكاپ وقتي جوابو گرفتم خدا بهترين جوابي رو كه تصورش رو هم نميكردم بهم داد و خنده رو لب همه ماها اومد.

خدايا امتحان سختي ازم گرفتي خيلي دوست دارم شادي منو خونوادمو برامون حفظ كن همه عزيزاني كه به يادم بودن و بهم كمك كردن رو سلامت نگهدار و خوشبختشون كن.

خدايا تو بهترين بهترين هايي